Bu hikaye 2022’nin Eylül ya da Ekim ayında yaşandı.
İstanbul’un Asya yakasındaki Akasya AVM'de eşimle birlikte yürüyorduk. Yolcuyduk. AVM'den bir içecek alıp Bolu'ya gidecektik. Eşimin hamileliğinin sekizinci ayıydı. Eşim tesettürlü. Suudi Arabistan, Cidde doğumlu ama henüz üç aylıkken İstanbul'a gelmiş. Burada büyümüş, burada okumuş. Her şeyi burada yapmış. Türkiye'den başka bir ülke de bilmiyor. Kendisi Türk vatandaşı hatta. Ama giyinişi Suudi Arabistanlıların, Dubaililerin giyinişine benziyor. Siyah ferace giyiyor. Ben de iki elimde meyve suyu taşıyordum.
Sol tarafımızdan başı açık bir kadın geçti. Kısa, dizine kadar ulaşan bir elbise giyiyordu. Bizi bir 10-15 santim geçtikten sonra yüzünü bize doğru çevirdi. Bir şeyler söylemeye başladı. Ben de dinlemeye çalıştım. Bizimle mi, yoksa bir başkasıyla mı konuşuyordu, anlayamadım. Kulağında da kulaklık vardı. İlk başta anlayamadım fakat ondan sonra bizimle konuştuğunu fark ettim. “Ülkeyi pislikle doldurdunuz… S.ktirin gidin buradan! Memleketi bok ettiniz. Defolun artık, sizleri görmek istemiyoruz. Getirdiğiniz parayı da istemiyoruz. Çöp insanlar… Sizden iğreniyorum!” tarzında sözler sarfetti. Bir yandan yürümeye devam ediyordu. Sanırım bizim Türkçe bildiğimizi de fark etmemişti. Bizi yabancı sanmıştı. Kendi içindekileri döktü yani dışarı. Ben de fark edince çok sinirlendim. Eşim duymamıştı. O sırada dükkanların birini izliyordu. Bağırarak “Pardon bizimle mi konuşuyorsunuz?” dedim. Benim tepkimi duyunca kadının yüzünde bir şaşkınlık oldu, bakakaldı, “Hayır sizinle konuşmuyorum.” dedi.
O sırada tartışmayı duyan güvenlik görevlileri hemen bize doğru koştular. Olayı sorunca anlattım. “Abi böyle böyle yapıyor.” dedim. Kimliğimi, yabancı olduğumu hiç söylemedim. “Bu bizi yabancı sanıyor ve böyle laf atıyor.” dedim. Kadın “Ben hiç öyle bir şey yapmadım. Ben öyle bişey söylemedim.” tarzında şeyler söyledi. O sırada eşim “Ben böyle giyindiğim için mi, hicaplı olduğum için mi böyle söylüyorsun?” dedi. “Yok.” dedi kadın, “Benim annem de zaten başörtülü. Ben öyle bir şey söylemedim” filan dedi. Yalan söylemeye başladı.
Eşim hamileliğin yaklaşık sekizinci ayında olduğu için biraz problem yaşadı. Stres yaptı ve titremeye başladı. Sancısı geldi. Güvenlik görevlileri polis çağırmayı önerdi ama biz hastaneye gitmeyi tercih ettik. Sağ olsunlar, o alışveriş merkezinde çalışan arkadaşlar bizden özür dilediler. Bizi arabaya kadar götürdüler. “Bizim işletmemizde böyle bir şey yaşamamanız lazımdı.” dediler.
Doğrusu, biz Türk gibi davrandığımız için mi böyle yaptılar yoksa bizi gerçekten anlamışlar ve ırkçılıktan mı rahatsız olmuşlardı, Allah bilir.
- Abdurrahman, Suriyeli, 26 yaşında, mühendis. 10 yıldır Türkiye’de yaşıyor.
Gurbet Hikayeleri Türkiye'deki göçmenlerin şahsi deneyimlerinin kamuoyu ile buluşmasını hedefleyen aracı bir mecradır. Bu yazı yazarın şahsi tanıklığını yansıtmaktadır.